De geschiedenis van Rijsel begint met de stichting in de 11e eeuw door Boudewijn V, graaf van Vlaanderen, op een eiland in de Deule (zie ook de betekenis van de naam Rijsel hierboven). De aanvang van Rijsel wordt over het algemeen gezocht bij de stichting en bouw van het seculiere Sint-Pieterskapittel in 1055-1065. Hierbij moet men vaststellen dat tot dan toe ondanks een redelijke bewoning geen bedehuis aanwezig was. Er wordt althans geen melding van gemaakt, noch zijn er archeologische sporen van teruggevonden. Rijsel werd de hoofdstad van Rijsels-Vlaanderen, het zuidelijke deel van het graafschap Vlaanderen.
In 1297 werd de stad ingenomen door het Franse leger, na verwoede gevechten waarbij de inwoners, volgens de overlevering, een kudde varkens inzetten om een Franse aanval af te slaan. Na de slag bij Pevelenberg in 1304 werd Rijsel, samen met de rest van Picardisch Vlaanderen een deel van Frankrijk, tot de streek in 1369 als huwelijksgeschenk aan Filips de Stoute geschonken werd. In de 16e eeuw werd het hoofdzakelijk Rooms-katholiek gebleven Rijsel herhaaldelijk bestookt door protestantse rebellen uit Moeskroen (de zogenaamde Hurlus).
18e-eeuwse kaart van de oude binnenstad en de citadel
In 1667 werd de streek door de Franse koning Lodewijk XIV belegerd en ingenomen, tegen de wil van haar Spaansgezinde bewoners. Van 1708 tot 1713 was de streek tijdelijk in handen van Nederlandse troepen maar werd bij het verdrag van Utrecht aan Frankrijk teruggegeven. Na de Franse Revolutie lag de stad in de frontlinie en werd hij aangevallen vanuit de Oostenrijkse Nederlanden. Het beleg mislukte en de Franse generaal Dumouriez zag de kans de gehele Zuidelijke Nederlanden te veroveren.
In de 19e eeuw kenden Rijsel en omstreken een snelle bevolkingsstijging door industrialisatie. De textielindustrie trok veel immigranten aan, vooral Vlamingen en Polen. De stad stond bekend als "het Manchester van Frankrijk". Het van oudsher Rooms-katholieke Rijsel werd een 'linkse' stad. In 1888 componeerde Pierre De Geyter er de Internationale, en in 1896 werd Gustave Delory er de eerste socialistische burgemeester van een Franse stad.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog had de stad zwaar te lijden van bombardementen. Een groot deel van het stadscentrum werd door brand verwoest. De ineenstorting van de textielhandel na 1929 zorgde voor grote armoede in Rijsel. Toen na 1980 een nieuwe crisis in de textielindustrie, maar ook een crisis in de metaalindustrie en het stopzetten van de steenkolenwinning in het hele Departement du Nord voor grote werkloosheid zorgden, koos de stad resoluut voor de dienstenindustrie. Pas na 2000 begonnen de bevolkingscijfers weer te stijgen. Daalde het inwonertal tussen 1936 en 1982 van 240.747 tot 168.424, ondanks de aanhechting van Hellemmes en Lomme, in 2004 was het weer gestegen naar 226.800.
In 2004 was de stad samen met Genua de culturele hoofdstad van Europa. Er bevinden zich diverse musea in de stad, waaronder het Palais des Beaux-Arts, een van de grootste kunstmusea van Frankrijk. Rijsel is verder de zetel van het gelijknamige in 1913 gestichte rooms-katholieke bisdom Rijsel. De Christ Church Lille is een (Engelstalige) Anglicaanse kerk.
In veel huizen in Rijsel zijn zowel Franse als Vlaamse invloeden te herkennen. Zo is er vaak gebruikgemaakt van rode en bruine baksteen, iets dat in Frankrijk een stuk minder gebruikelijk is dan in België. Ook zijn er veel wijken, in het bijzonder in groter Rijsel, waar rijtjeshuizen niet ongewoon zijn. Deze in Frankrijk ongewone kenmerken maken van Rijsel wat architectuur betreft tot een overgangstad tussen de Franse bouwstijl en die van Vlaanderen, Nederland en Engeland.
Bezienswaardigheden
Lille telt een aantal bouwwerken en pleinen die het bezichtigen waard zijn. Het grootste deel hiervan ligt dicht bij elkaar in het centrum van de stad.
Het belfort van de Kamer van Koophandel
* De Kamer van Koophandel en haar belfort. Deze is gelegen aan het Theaterplein (Plâce du théatre).
* De Place du Général-de-Gaulle, ook bekend als Grande Place, waaraan onder andere het oude beursgebouw is gelegen. Dit beursgebouw lijkt van de buitenkant een groot gebouw, maar is in werkelijkheid opgebouwd uit 24 kleine handelshuisjes rond een binnenplaats.
* Het geboortehuis van Charles de Gaulle, nu een museum.
* Het operagebouw, eveneens gelegen aan het Theaterplein. Het neo-klassieke gebouw werd in 1924 in gebruik genomen en heeft een grote zaal met een capaciteit van meer dan 1000 mensen.
* Het stadhuis (hôtel de Ville) met belfort. Het belfort is meer dan 100 meter hoog en de trap die naar de top leidt telt ruim 400 treden.
* De Place Rihour met het gotische Palais Rihour.
* Het Palais des Beaux-Arts, het op het Louvre na belangrijkste museum van Frankrijk.
* De Notre-Dame de la Treille-kathedraal. De bouw van deze kathedraal begon in 1854, en is in 1999 afgewerkt.
* Het Hospice Comtesse, een 13e-eeuws hospitaal. Het gebouw wordt nu gebruikt als museum.
* De Porte de Paris. Deze 32 meter hoge triomfboog werd gebouwd in 1687, ter ere van 'zonnekoning' Lodewijk XIV.
* De Citadel van Rijsel, een 17e-eeuwse citadel, gebouwd in opdracht van maarschalk Sébastien Le Prestre de Vauban. De citadel is onderdeel van een grote verdedigingsgordel langs de Franse noordgrens, de zgn. pré carré, waarvoor Vauban ook nog enkele andere citadellen ontwierp. Het is nog steeds in gebruik als militaire kazerne, beneden is een park met een dierentuintje.
Het zakendistrict Euralille, opgebouwd rond het Station Lille Europe, is een modernere bezienswaardigheid. Euralille, gebouwd naar een ontwerp van onder anderen Rem Koolhaas, Jean Nouvel, Christian de Portzamparc en Claude Vasconi, heeft enkele bijzondere bouwwerken en ook het winkelcentrum is een populaire attractie.
http://www.lille3000.eu
http://www.renaissance-lille.com
http://www.opstapinnoord-frankrijk.com
Naar Noord Frankrijk met de Thalys: www.thalys.com
